Osman Coşkun | Kreosus

Osman Coşkun

Art Literature History

Support

Ben Osman Coşkun.
25 Şubat 1986’da Edirne’nin Keşan ilçesinde doğdum. Hayatım boyunca aynı rüzgârı soludum, aynı sokaklarda yürüdüm, aynı toprakta kök saldım. Gündüzleri bir kamu kurumunda çalışıyorum ama asıl mesaim her zaman kalemle oldu. Çünkü ben, yazmadan yaşayamayan bir adamım.

Yazıyla tanışmam 2003 yılına uzanıyor. O günden bu yana yazmak, nefes almakla eşdeğer benim için. İlk kitabım “Sen Olsaydın” ile başlayan serüven; “Bereket Versin,” “Nefesin Ruhumdur,” “Çâre,” “Gel Bi Çay İçelim,” “Bir Yazarın Karalama Defteri” ve “Zehra – Aşkın Peşinde Bir Ömür” gibi kitaplarla devam etti. Her biri, hayatımdan bir parça; bazen bir isyan, bazen bir dua, bazen bir itiraf…

Zaman değişti, dünya dijitale evrildi. Ben de bu dönüşümün içinde kendi sesimi, kendi dilimi, kendi sokağımı buldum. Artık tüm yazılarım, fikirlerim, yol hikâyelerim ve eleştirilerim benosmancoskun.com’da bir araya geliyor. Orası benim için sadece bir blog değil; düşüncelerimin evi, anılarımın arşivi, dostlarla paylaştığım bir kahve masası.

Ama her şeyin ötesinde, bu blog bir dayanışma alanı.
Çünkü ben inandığım şeyleri, kendi imkânlarımla anlatıyorum. Ne bir yayınevi desteği, ne bir reklam gücü var arkamda. Her yazı, her görsel, her satır; tek başıma emek vererek, gecemi gündüzüme katarak ortaya çıkıyor. İşte bu noktada Kreosus devreye giriyor.

Kreosus, beni desteklemenin en doğrudan, en samimi yolu.
Burada yaptığınız her katkı, bir kahve ısmarlamak gibi: küçük ama anlamlı. Yazılarımın devam etmesi, yeni e-kitaplar hazırlamam, blogun bağımsız kalması hep bu desteklerle mümkün. Her destek, yazıya, emeğe ve bağımsız üretime duyulan bir saygının göstergesi aslında.

Benim amacım hiçbir zaman “çok kazanmak” olmadı.
Amacım; anlamlı üretmek, özgür kalmak, sade yaşamak.
Bu yüzden Kreosus’taki her katkı, sadece maddi değil — aynı zamanda manevi bir destek anlamı taşıyor. Her yeni destek, “devam et Osman” diyen bir ses gibi geliyor bana.

Eğer sen de bu yolculuğa ortak olmak, sade bir yaşamın, özgür bir sözün, bağımsız bir kalemin var olmasına katkıda bulunmak istersen; Kreosus üzerinden desteğini bırakabilirsin.

Bir kahve parasıyla bile bu hikâyenin bir parçası olabilirsin.
Her cümlemde, her yazımda senin de izini taşırım.

İyi ki buradasın.
İyi ki varsın.
Sevgiyle,
Osman Coşkun

YAZIYA NEFES OL

Bu blog, bir ekranın arkasında nefes alan bir kalbin sesidir. Yazmak sadece kelimeleri dizmek değil; zaman, emek ve ruh vermektir. “Yazıya Nefes Ol” desteğiyle her yeni yazının, her yeni fikrin, her içsel yolculuğun arkasında senin payın olacak.
Desteklerinle benosmancoskun.com özgür kalacak, reklamlara boğulmadan, samimiyetle var olmaya devam edecek.

“Bir yazarın kalemi, okurunun nefesiyle yazmaya devam eder.”

YOL ARKADAŞI OL

Bu yol uzun, rüzgâr bol, bazen sessizlik bazen kalabalık…
Ben bu blogda yalnızca yazmıyorum; aynı zamanda bisikletle, trenle, yaya yollarında geziyorum. İnsan hikâyeleri topluyorum, köy kahvelerinde oturup çay içiyorum, hayatın içinden notlar alıyorum.
“Yol Arkadaşı Ol” diyorsan, bu hikâyelerin devamına sen de katkı veriyorsun demektir. Her destek, yeni bir yol, yeni bir sohbet, yeni bir keşif demek.

“Birlikte yürüyelim; çünkü bu yol, paylaştıkça güzelleşiyor.”

GELECEĞE İZ BIRAK

Yazılar, kitaplar, e-kitaplar… Hepsi bir araya geldiğinde bir iz oluşturuyor. Bu iz, geleceğe kalacak bir düşünce mirası.
“Geleceğe İz Bırak” desteğiyle sen sadece bugünü değil, yarını da güçlendiriyorsun.
Bu katkılarla yeni e-kitaplar hazırlanacak, arşiv yazıları sesli hale getirilecek, benosmancoskun.com kalıcı bir dijital kütüphaneye dönüşecek.

“Bugün bir cümleye dokun, yarın bir nesle ilham ol.”

Bir kahveyle başlayan dostluk, bir cümleyle büyür; yazmak da budur aslında — paylaştıkça çoğalan bir yolculuk.

Osman Coşkun

Ben Osman Coşkun. 25 Şubat 1986’da Edirne’nin Keşan ilçesinde doğdum. Hayatım boyunca aynı rüzgârı soludum, aynı sokaklarda yürüdüm, aynı toprakta kök saldım. Gündüzleri bir kamu kurumunda çalışıyorum ama asıl mesaim her zaman kalemle oldu. Çünkü ben, yazmadan yaşayamayan bir adamım. Yazıyla tanışmam 2003 yılına uzanıyor. O günden bu yana yazmak, nefes almakla eşdeğer benim için. İlk kitabım “Sen Olsaydın” ile başlayan serüven; “Bereket Versin,” “Nefesin Ruhumdur,” “Çâre,” “Gel Bi Çay İçelim,” “Bir Yazarın Karalama Defteri” ve “Zehra – Aşkın Peşinde Bir Ömür” gibi kitaplarla devam etti. Her biri, hayatımdan bir parça; bazen bir isyan, bazen bir dua, bazen bir itiraf… Zaman değişti, dünya dijitale evrildi. Ben de bu dönüşümün içinde kendi sesimi, kendi dilimi, kendi sokağımı buldum. Artık tüm yazılarım, fikirlerim, yol hikâyelerim ve eleştirilerim benosmancoskun.com’da bir araya geliyor. Orası benim için sadece bir blog değil; düşüncelerimin evi, anılarımın arşivi, dostlarla paylaştığım bir kahve masası. Ama her şeyin ötesinde, bu blog bir dayanışma alanı. Çünkü ben inandığım şeyleri, kendi imkânlarımla anlatıyorum. Ne bir yayınevi desteği, ne bir reklam gücü var arkamda. Her yazı, her görsel, her satır; tek başıma emek vererek, gecemi gündüzüme katarak ortaya çıkıyor. İşte bu noktada Kreosus devreye giriyor. Kreosus, beni desteklemenin en doğrudan, en samimi yolu. Burada yaptığınız her katkı, bir kahve ısmarlamak gibi: küçük ama anlamlı. Yazılarımın devam etmesi, yeni e-kitaplar hazırlamam, blogun bağımsız kalması hep bu desteklerle mümkün. Her destek, yazıya, emeğe ve bağımsız üretime duyulan bir saygının göstergesi aslında. Benim amacım hiçbir zaman “çok kazanmak” olmadı. Amacım; anlamlı üretmek, özgür kalmak, sade yaşamak. Bu yüzden Kreosus’taki her katkı, sadece maddi değil — aynı zamanda manevi bir destek anlamı taşıyor. Her yeni destek, “devam et Osman” diyen bir ses gibi geliyor bana. Eğer sen de bu yolculuğa ortak olmak, sade bir yaşamın, özgür bir sözün, bağımsız bir kalemin var olmasına katkıda bulunmak istersen; Kreosus üzerinden desteğini bırakabilirsin. Bir kahve parasıyla bile bu hikâyenin bir parçası olabilirsin. Her cümlemde, her yazımda senin de izini taşırım. İyi ki buradasın. İyi ki varsın. Sevgiyle, Osman Coşkun

Support